Tweede Kamer wil verbod op terugleverkosten

De discussie over zonnepanelen begint op te laaien in de Tweede Kamer, nu we dichterbij het afschaffen van de salderingsregeling komen. Het NOS bericht dat de VVD en de SP willen dat de terugleverkosten die de energieleveranciers in rekening brengen bij eigenaars van zonnepanelen verboden moeten worden, als de afschaf van de salderingsregeling een feit is op 1 januari 2027. Zo nodig moeten er bij de energieleveranciers zelf boetes opgelegd worden, als ze doorgaan met de terugleverkosten.

Goed nieuws, want het is van essentieel belang dat deze terugleverkosten, deze boetes, afgeschaft worden, omdat de terugverdientijd van zonnepanelen anders veel langer wordt. Veel Nederlandse consumenten zien door de bomen het bos niet meer, en dat is volkomen terecht, omdat we in een onwerkbare, ondoorzichtige situatie terecht zijn gekomen. Energieleveranciers hebben zelf de salderingsregeling al bijna de nek omgedraaid door het invoeren van boetes op het terugleveren van elektriciteit.

Erkens, Kamerlid namens de VVD, merkt terecht op: “Als salderen verdwijnt moeten ook al deze boetes en heffingen verdwijnen, zodat het voor mensen duidelijk is dat zonnepanelen lonen en hoeveel het loont om ze aan te schaffen.” De Nederlandse consument heeft recht op duidelijkheid. Velen voelen zich nu al benadeeld door de overheid, omdat ze grote investeringen hebben gedaan, aangejaagd door diezelfde overheid, die de investering nu zelf minder rendabel maakt.

De aankondiging van het plotselinge en volledige afschaffen van de salderingsregeling heeft ervoor gezorgd dat de vraag naar zonnepanelen enorm is gedaald: “Die langzame afbouw was bedoeld om de markt niet te laten instorten. Nu dit kabinet het in één keer afbouwt zie je dat de hele sector op z’n kop staat en dat zonnepanelen veel minder aantrekkelijk zijn geworden.”

Met name de combinatie van het afschaffen van de salderingsregeling en het invoeren van de terugleverkosten doet dubbel pijn bij de Nederlandse consument. De algemene terugleverkosten zijn niet meer redelijk als er niet gesaldeerd kan worden, al is het door de energieleveranciers te verdedigen dat zij nog steeds kosten in rekening brengen voor het regelen van de onbalansmarkt. Echter zijn deze kosten geraamd op ongeveer €80 per jaar per gemiddelde zonnepanelen-bezitter, volgens eigen berekeningen van een energieleverancier. Een dergelijk bedrag is te overzien. Het ACM zou er daarom op toe moeten zien dat de extra kosten voor zonnepanelen-bezitters beperkt worden tot enkel deze, daadwerkelijke kosten, of, en dit is een nog betere optie, de overheid compenseert de energieleveranciers voor het maken van deze onbalanskosten.

Volgens de klimaatplannen van de overheid moeten er nog zeer veel meer zonnepanelen gelegd worden, dus alles wat de vraag afzwakt zou meteen gecorrigeerd moeten worden. Die klimaatplannen doen tegenwoordig al wat wrang aan, aangezien de salderingsregeling wordt aangeprezen als een subsidie die de groei van zonne-energie moet stimuleren.

Update: november 2024

Waar minister Hermans eerst aangaf dat een verbod op terugleverkosten niet mogelijk was, blijkt een tijdelijk verbod wel mogelijk:

“Het juridisch kader is best strak is en de mogelijkheden zijn beperkt’, aldus de minister die eerder al meldde dat een algeheel verbod op terugleverkosten niet mogelijk is. ‘Maar het is ook niet zo dat er niks kan. De Elektriciteitsrichtlijn en de Richtlijn hernieuwbare energie vormen hierbij het kader en zijn hier cruciaal. In beide richtlijnen is het uitgangspunt dat de terugleververgoeding een afspiegeling moet zijn van de marktwaarde en dat er sprake moet zijn van vrije prijsvorming op basis van vraag en aanbod. Consumenten moeten vrij kunnen kiezen. Informatie om dat te kunnen, moet vergelijkbaar en transparant zijn. Het wetsvoorstel stelt daar ook een aantal eisen voor. Zodra je beperkingen gaat opleggen aan de vrije prijsvorming voor leveranciers of marktdeelnemers, zal dat snel op gespannen voet staan met de artikelen 3 en 5 uit de Elektriciteitsrichtlijn.”